Druk atramentowy to jedna z najstarszych i wciąż popularnych technik druku. Do zadrukowywania materiałów stosowany jest tusz barwnikowy lub pigmentowy natryskiwany na powierzchnię za pomocą małych dysz umieszczonych w głowicy drukarskiej.
Druk atramentowy to rozbudowana technika druku, która do zadrukowywania materiałów wykorzystuje tusz rozpuszczalnikowy lub pigmentowy. Tusz rozpuszczalnikowy to jednorodna ciecz z barwnikami, która pozwala na uzyskiwanie bardzo dużych rozdzielczości w wydrukach. Niestety, ze względu na swoją niską trwałość, tusz rozpuszczalnikowy jest podatny na blaknięcie, uszkodzenia mechaniczne oraz na absorpcję wilgoci.
Tusz pigmentowy zawiera pigmenty, które cechuje wyższa odporność na czynniki zewnętrzne. Niemniej, ze względu na duży rozmiar kropli tusz ten utrudnia mieszanie się ze sobą pigmentów oraz ogranicza rozdzielczość wydruku.
Tusz rozpuszczalnikowy jest jednorodną cieczą z rozpuszczonymi barwnikami i może tworzyć bardzo małe krople, które są niezbędne do otrzymania wysokich rozdzielczości w wydrukach. Wadą jest podatność wydruków na czynniki zewnętrzne, jak: promienie UV (blaknięcie), woda, tarcie.
Drukarka atramentowa – drukarka wykorzystująca do druku tusz(barwnikowy lub pigmentowy), poprzez wystrzeliwanie malutkich kropel środka barwiącego przez mikroskopijne dysze wykonane w głowicy drukarki przechodzącej nad elementem zadrukowywanym.
Drukarki atramentowe można podzielić ze względu na głowicę zintegrowaną z kartridżami oraz głowicę zintegrowaną z drukarką. W przypadku rzadkiej eksploatacji urządzeń atramentowych może pojawić się problem z zaschniętym tuszem, dlatego zaleca się wydrukowanie dokumentu przynajmniej raz w tygodniu.
Metody druku atramentowego:
Piezoelektryczna
Polega ona tym, że piezoelektryczne kryształy pod wpływem naprężeń mechanicznych generowanych przez ładunki elektryczne wypuszczają atrament z głowicy drukarki. Ujemne napięcie elektryczne powoduje odkształcanie się kryształów i zasysanie tuszu do komory, a dodatnie napięcie odkształca kryształy w przeciwną stronę, co powoduje zasysanie atramentu do dysz głowicy. Kolejne odkształcenie piezoelektryka spowodowane ujemnym napięciem wprowadza kryształy do wewnątrz głowicy.
Termiczna
W tym wypadku każda dysza ma w sobie element grzejny (zazwyczaj jest ich 48–512). Impulsy elektryczne wysyłane są do elementu grzejnego, który rozgrzewa się do 350 – 400 °C, a tworzący się pęcherzyk pary tuszu wyrzuca kroplę z dyszy.
Kolorowa drukarka atramentowa ma do dyspozycji kilka kolorów tuszu. Każdy z poszczególnych kolorów ma na głowicy osobny rząd dysz. Do druku kolorowego jest potrzebny zestaw trzech podstawowych kolorów: cyjan – odcień niebieskiego, żółty, magenta – odcień czerwonego, z których tworzy się odpowiednią mozaikę na papierze z różnych kropel, które dają ludzkiemu oku złudzenie jednolitości i odpowiedniej barwy. Im mniejsze krople atramentu drukarka potrafi wydrukować, tym większa paleta barw i odcieni, które przez oko mogą być widziane jako jednolita powierzchnia barwna. Dlatego szczególnie w jasnych wydrukach ważne jest, z jaką najmniejszą wielkością kropli drukarka potrafi drukować i jaki typ tuszu wykorzystuje podczas wydruku.
Rozdzielczość to wartość wyrażana w DPI (od angielskiego: Dots Per Inch – punkty na cal), oznaczająca gęstość rozmieszczenia kropel, jakie może drukarka ulokować na długości i szerokości powierzchni podłoża. Przykład: 1200x2400 DPI – czyli maksymalnie 1200 kropli na cal w linii przesuwu głowicy i 2400 w linii prostopadłej do ruchu głowicy, oznaczające rozdzielczość skokowego przesuwu podłoża.
Przystępna cena
Szybka gotowość do pracy (urządzenie nie musi się nagrzewać)
Wysoka jakość wydruku
Łatwe w obsłudze i eksploatacji
Wysoki koszt oryginalnego tuszu
Wysoki koszt eksploatacji w przypadku urządzeń kolorowych
Niższa jakość wydruku w przypadku korzystania z zamienników tuszu
Dysze głowicy drukarki
Tusz do drukarek atramentowych
